Dert edineceksin, kuşun karıncanın hakkını yemesi seni rahatsız edecek ,etmeli en
azından. Seveceksin bu memleketi, içindeki her şeyiyle seveceksin, gönlün öyle
genişleyecek ki güller arasındaki ayrık otlarını dahi seveceksin. Hiçbirini yapamazsan da
inanacaksın, bir gün Anadolu insanının tekrar güleceğine, Allah’ın davasının yerde
kalmayacağına inanacaksın. Belki gün gelecek ümidini kıracaklar, kırıldığın yerden
çoğalacak, azaldım sandıkça artacaksın.
Çoklar içinde az olmak zordur, belki başaramayacaksın ama buna da eyvallah diyeceksin.
Zaferi Allah’tan bildinse mağlubiyeti nefsine yükleyeceksin, yükleyeceksin ki imanı nefse
galip kılasın. Gün gelir de kimsesiz hissedersen Ömerleri, Alpaslanları, Türkeşleri
düşüneceksin, bilesin ki Allah’ın davasında yerin onların yanıdır.
İslâmı içinde yaşayacaksın, dava adamı olmayı önce kendi nefsine anlatacak, sonra cihan
davasına omuz vereceksin. Cihanda var olacak, var olduğun müddetçe de tek mazlumun
sesine cümle zulmü susturacaksın bilesin ki sen beklenensin!
Doğu Türkistan’da gardaşların,
Filistin’de dindaşların,
Bütün cihanda gönüldaşların vardır.
Hepsine derman olamam ki deme, Allah’ın davasında yerini bulacaksın. Başaramam
dediğinde “Çobanı” gönlüne sultan yapana sığınacaksın. Anadolu’nun temiz bağrını
imanının eşsiz nuruyla sulayacaksın.
Kanını ve dinini unutma.
Aliler Şamil olur,
Alparslanlar Osman!
Sen ey memleketin yiğit evladı, sen de bir bayrak olup dalgalanacaksın.
Serdar Yahya ERSOY
